ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Τριάντα επτά χρόνια πέρασαν από τη μεγάλη βραδιά του Νοέμβρη του 73, τη βραδιά της μεγάλης εξέγερσης του δημοκρατικού λαού μας στο Πολυτεχνείο, της εξέγερσης ενάντια στη χούντα, τον ιμπεριαλισμό, το φασισμό και τη δικτατορία των συνταγματαρχών, της εξέγερσης για «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία», κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, για το δικαίωμα στη μόρφωση και τη δουλειά.

Τριάντα επτά χρόνια μετά τον ασυμβίβαστο αγώνα του '73 οι εργαζόμενοι σ' όλο τον κόσμο και τη χώρα μας βρίσκονται αντιμέτωποι με προβλήματα στα εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά και κοινωνικά τους δικαιώματα, μέσα στη δίνη της μεγαλύτερης μεταπολεμικής οικονομικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, η οποία σαφώς και δεν ξεπεράστηκε, αλλά πάει να φορτωθεί στις πλάτες των εργαζομένων. Η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση ως κοινωνικά δικαιώματα και δημοκρατικές κατακτήσεις δεκαετιών βάλλονται. Στο όνομα της κρίσης, για την οποία δεν έχουν καμιά ευθύνη οι εργαζόμενοι, καταργούνται ιστορικές κατακτήσεις μας.

Η προσφυγή της Κυβέρνησης στο μηχανισμό στήριξης και το Δ.Ν.Τ. οδηγεί τους εργαζόμενους και την κοινωνία στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανασφάλεια, ενώ διατηρούνται και αυξάνονται τα προνόμια των οικονομικά ισχυρών, των τραπεζών και των επιχειρήσεων. Με το πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία υποβαθμίζεται το Δημόσιο Σχολείο, και ελαστικοποιούνται ακόμη περισσότερο οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.

Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία συνολικά, πρέπει να αντισταθούμε. Φτιάχνουν ένα σήμερα και ένα αύριο για μας και τα παιδιά μας χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση και ασφάλεια, χωρίς εργασιακές σχέσεις. Θυσιάζονται τα δικαιώματα μας στο βωμό των αγορών, των κερδών και της ασυδοσίας. Αυτή η πολιτική είναι κοινωνικά άδικη για τους εργαζόμενους και την κοινωνία, αδιέξοδη για την πορεία της χώρας μας.

Τριάντα επτά χρόνια μετά, η ζωντανή μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τροφοδοτείται από τους αγώνες της ζωντανής εκπαίδευσης, με το σύγχρονο νόημα του συνθήματος «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία». Το Νοέμβρη του '73, η εξέγερση κατεστάλη βίαια. Όμως, το Πολυτεχνείο κέρδισε γιατί καταγράφηκε ως δυνατότητα αντίστασης και ανατροπής. Το Πολυτεχνείο συμβολίζει, όχι μόνο τον ηρωικό αγώνα αλλά και την ενότητα όλων των αγωνιστών. Ο αγώνας του Νοέμβρη αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση της εφτάχρονης αντιδικτατορικής πάλης και μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές των αγώνων του λαού μας και της νεολαίας για την ελευθερία. Το Πολυτεχνείο ζει μέσα στις καρδιές όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται ότι η ελευθερία είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να αγωνίζεται κανείς.

Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για την δημοκρατία, και την ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό. «Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι», και όπως έγραψε ο Μίλαν Κούντερα, "Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία, είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη."

Ο ΑΓΩΝΑΣ