ΔΟΕ: ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ 84ης Γενικής Συνέλευσης 21 - 24 Ιουνίου 2015 |
Συντάχθηκε απο τον/την General | ||
Τετάρτη, 08 Απρίλιος 2015 10:06 | ||
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Αγαπητοί Συνάδελφοι,                Σύμφωνα με τα άρθρα 33, 34, 37, 38, 40 του Καταστατικού της Δ.Ο.Ε., καλούμε τους Αντιπροσώπους των Συλλόγων - Μελών της, στην 84η Τακτική Γενική Συνέλευση του Κλάδου, από 21 έως 24 Ιουνίου 2015, στην Αθήνα, για λήψη αποφάσεων στα θέματα της Ημερήσιας Διάταξης. Οι εργασίες της Γενικής Συνέλευσης θα αρχίσουν στις 9.00 π.μ. της Κυριακής 21 Ιουνίου και θα ολοκληρωθούν  την Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015. Η Γενική Συνέλευση, σύμφωνα με το άρθρο 37, παραγρ. 1 του Καταστατικού της Δ.Ο.Ε., βρίσκεται σε απαρτία, αν παραβρίσκεται σ’ αυτή το ½ του συνόλου των Αντιπροσώπων των οικονομικά τακτοποιημένων μελών της Δ.Ο.Ε., ανεξάρτητα από ποια μέλη προέρχονται οι παρόντες.                Σας αποστέλλουμε την προσωρινή Η.Δ., καθώς και τις εισηγήσεις της ΔΟΕ στα θέματά της. Οι Σύλλογοι, μέσα σε ένα μήνα, το αργότερο ως τις 27 Απριλίου 2015) θα πρέπει να αποστείλουν τις προτάσεις τους, για να εγγραφούν ως θέματα στην Οριστική Ημερήσια Διάταξη (Άρθρο 35 του Καταστατικού της Δ.Ο.Ε.). ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ 84ης Γενικής Συνέλευσης 21 - 24 Ιουνίου 2015 ΘΕΜΑΤΑ Θέμα 1ο : ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ–ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ–ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΑΙΡΕΤΟΥΣ
ΘΕΜΑ 2ο : ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ 2015-2016
Β. Πρόγραμμα Δράσης Â Â ΘΕΜΑ 3ο : Â Â Â Â Εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. και Ε.Ε. της ΔΟΕ και αντιπροσώπων για το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ
ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ 84ης Γενικής Συνέλευσης 21 - 24 Ιουνίου 2015 Η αδιέξοδη πολιτική που από το 2010, με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας, εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις κατ’ εντολή των θεσμών (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Ε.Ε.), έχει δημιουργήσει συνθήκες απελπισίας για τους εργαζόμενους. Τα λογιστικά εφευρήματα, επικοινωνιακού χαρακτήρα κι επικίνδυνα διαστρεβλωτικά, ηχούν κωμικοτραγικά στα αυτιά των εργαζομένων Οι φοροεπιδρομές που έχουν εξαπολυθεί κατά μισθωτών και συνταξιούχων (του εύκολου δηλαδή στόχου) , εντείνουν τα τεράστια προβλήματα που έχει επιφέρει η συνεχιζόμενη άγρια περικοπή μισθών και συντάξεων των τελευταίων ετών και η πολιτική της συρρίκνωσης των Δημοσίων Υπηρεσιών και του κοινωνικού κράτους . Η Δημόσια Εκπαίδευση και η Υγεία, έχουν βρεθεί όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα στο στόχαστρο αυτών των πολιτικών. Ο χώρος της εκπαίδευσης βίωσε τα τελευταία χρόνια μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα με εκπαιδευτικούς να βρίσκονται στο φάσμα της διαθεσιμότητας – κινητικότητας και, τελικά, της απόλυσης και άλλους να μετατάσσονται από τη Β/θμια στην Α/θμια εκπαίδευση για να «σωθούν» δημιουργώντας, παράλληλα, τεράστιες αδικίες σε βάρος των ήδη υπηρετούντων εκπαιδευτικών των αντίστοιχων ειδικοτήτων στην Α/θμια Εκπαίδευση. Μια νέα πραγματικότητα, δίχως εκπαιδευτικό προγραμματισμό και σχεδιασμό αλλά με κριτήρια οικονομικού – λογιστικού χαραχτήρα, διαμορφώθηκε. Μια νέα πραγματικότητα δίχως διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών, με χιλιάδες αναπληρωτές να προσλαμβάνονται μόνο μέσα από κονδύλια του ΕΣΠΑ και του ΠΔΕ. Οι εκπαιδευτικοί δέχτηκαν ανελέητη επίθεση σε όλους τους τομείς της υπαλληλικής και προσωπικής τους ζωής. Διαθεσιμότητα στη Β/θμια εκπαίδευση, υποχρεωτικές μετατάξεις σε καθεστώς παραβίασης κάθε έννοιας νομιμότητας, αυθαίρετες μετακινήσεις, μη πραγματοποίηση αναγκαίων αποσπάσεων, μη πραγματοποίηση των μεταθέσεων, διοικητικός αυταρχισμός με πειθαρχικές διώξεις στα πλαίσια ενός πειθαρχικού «δικαίου» που όλοι αναγνωρίζουν τον άδικο κι αυταρχικό χαρακτήρα του αλλά κανείς δεν καταργεί (αφού και το τελευταίο σχέδιο νόμου δεν αποκαθιστά το αίσθημα δικαίου) . Έναρξη εφαρμογής της αξιολόγησης με θεσμικό πλαίσιο που οδηγεί σε κατηγοριοποίηση και κλείσιμο σχολικών μονάδων, μισθολογική – βαθμολογική καθήλωση και απολύσεις και του οποίου την πλήρη κατάργηση αναμένουμε, πέρα από το επίπεδο της εξαγγελίας και σε αυτό της υλοποίησης.Κι όλα τα παραπάνω, μέσα στο εδώ και χρόνια διαμορφωμένο, τοπίο της υποχρηματοδότησης των σχολικών μονάδων κάτι που κάνει εξαιρετικά δύσκολο το να καλύψουν βασικούς τομείς λειτουργίας τους (γραφική ύλη, πετρέλαιο θέρμανσης) αλλά και της κατάργησης εκπαιδευτικών κατακτήσεων όπως η αναλογία 1:25 στα τμήματα. Η πολιτική του μνημονίου, της σκληρής και μονόπλευρης λιτότητας, της πλήρους ισοπέδωσης της εργασίας, των απολύσεων και της ανεργίας, της δραματικής μείωσης εισοδημάτων, της ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της διάλυσης των Δημοσίων Υπηρεσιών και της “ακύρωσης” των Κοινωνικών Αγαθών, που επιβάλλεται από τους «Θεσμούς» και εκτελείται κατά γράμμα και από την νέα Κυβέρνηση (ήταν απογοητευτικές οι αναφορές του νέου Υπουργού Παιδείας στους οικονομικούς περιορισμούς του τρέχοντος τετραμήνου αλλά και στο μεσοπρόθεσμο), απαιτεί από όλους μας να βρεθούμε στο δρόμο και να αγωνιστούμε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Απαιτεί αφύπνιση και δυναμικούς αγώνες. Όλα αυτά τα μέτρα, άρρηκτα συνδεδεμένα με την υιοθέτηση μιας σκληρής αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής πολιτικής, είναι απαραίτητο να βρουν απέναντί τους τη δυναμική αντίσταση του εκπαιδευτικού κινήματος. Οφείλουμε, όλοι μαζί, να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε αυτόν τον αγώνα για να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές , που πλήττουν τους εκπαιδευτικούς αλλά και όλους τους εργαζόμενους, τη δημόσια εκπαίδευση αλλά και το σύνολο των κοινωνικών αγαθών και κατακτήσεων. Α. ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. εισηγείται στις Γ.Σ. των Συλλόγων:            I.           Οικονομικά Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â i.           Δαπάνες για την Παιδεία Οι σκληρές πολιτικές των περικοπών που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις έχουν πλήξει βαρύτατα τα κοινωνικά αγαθά της παιδείας και της υγείας. Στο χώρο της παιδείας, το αίτημα για αύξηση των δαπανών στο ύψος του 5% επί του Α.Ε.Π., ως πρώτο βήμα προσέγγισης του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου, ιεραρχείται ως πρώτο στις διεκδικήσεις μας. Κι αυτό γιατί πιστεύουμε ότι οι δαπάνες που διατίθενται από τον προϋπολογισμό για την Παιδεία έχουν άμεση σχέση με τις στοχεύσεις και τις προτεραιότητες της κυβέρνησης σχετικά με την ποιότητά της. Η αύξηση των δαπανών για την Παιδεία θα διασφάλιζε σύγχρονες υποδομές, εκσυγχρονισμό αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων, καθώς και προγραμμάτων σπουδών, καινοτόμα προγράμματα και στήριξη της έρευνας, υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικούς και προπάντων στήριξη της Δημόσιας Δωρεάν παρεχόμενης Εκπαίδευσης ως ανταπόδοση της φορολόγησης του Έλληνα πολίτη, καθιστώντας τη χώρα μας κέντρο εκπαίδευσης της ευρύτερης περιοχής. Σήμερα η συνεχιζόμενη μείωση των δαπανών για την Παιδεία συνεπάγεται τη συρρίκνωση των Πολιτικών Αντισταθμιστικής Αγωγής (Ολοήμερο Σχολείο, Τάξεις Υποδοχής, Τμήματα Ένταξης, Ενισχυτική Διδασκαλία, αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό κ.λ.π.) και γενικότερα της ποιότητας της εκπαίδευσης.   Για άλλη μια χρονιά, οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών προβλέπεται να είναι ελάχιστοι και οι προσλήψεις αναπληρωτών μέσω του τακτικού προϋπολογισμού συρρικνωμένες στα κατώτατα όρια, οδηγώντας σε ελαστικές μορφές εργασίας και στην ανεργία χιλιάδες συναδέλφους μας. Οι δαπάνες για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων εξακολουθούν να είναι απαράδεκτα συρρικνωμένες. Το πρόγραμμα σχολικής στέγης παραμένει παγωμένο. Περισσότεροι από 60.000 μαθητές προσχολικής ηλικίας θα παραμείνουν εκτός του δημόσιου νηπιαγωγείου και στη νέα σχολική χρονιά. Χωρίς τα απαραίτητα κονδύλια δεν μπορούν να ικανοποιηθούν μια σειρά από αιτήματα που συντελούν στην αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Διεκδικούμε:
                 ii.           Οικονομικά Εκπαιδευτικών Οι ρυθμίσεις του Νόμου 4024/11 (μισθολόγιο – φτωχολόγιο) έχουν φέρει τους εκπαιδευτικούς σε απόλυτη απόγνωση, μετατρέποντας τους μισθούς της σε προνοιακό επίδομα, στερώντας τους τη δυνατότητα να ζουν αξιοπρεπώς. Το πρόβλημα είναι ακόμη εντονότερο στους νέους εκπαιδευτικούς οι οποίοι εκτός από τους μισθούς φτώχειας των 645€ έχουν να αντιμετωπίσουν και τις μετακινήσεις σε όλη την Ελλάδα. Το βαθμολόγιο με τις διαρκείς αξιολογήσεις, τις αυθαίρετες και αντιεπιστημονικές ποσοστώσεις εκτός από το αυταρχικό πλαίσιο που δημιουργεί έχει ως στόχο και την περαιτέρω οικονομική καθίζηση των εκπαιδευτικών: Διεκδικούμε:
        II.           Προσχολική Αγωγή Η προσχολική αγωγή όμηρος μιας πολιτικής χρόνων, συνεχίζει να απαξιώνεται με την ολοκληρωτική έλλειψη προγραμματισμού αλλά και δράσης από την πλευρά του Υπουργείου. Η προσχολική αγωγή αποτελεί το θεμέλιο λίθο του εκπαιδευτικού συστήματος με τα πρώτα χρόνια στο σχολείο να καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία και την εξέλιξη των μαθητών. Η εκπαιδευτική πολιτική και ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός αν φιλοδοξούν να φέρουν αλλαγές και να εξυγιάνουν το πραγματικά «άρρωστο» εκπαιδευτικό μας σύστημα, πρέπει να ξεκινούν με την οργάνωση στη βάση. Απαιτείται λοιπόν στόχευση, προγραμματισμός και θεσμικές ρυθμίσεις για την ουσιαστική οργάνωση και συγκρότηση του νηπιαγωγείου. Το νηπιαγωγείο που οραματίζεται ο κλάδος των εκπαιδευτικών, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Οι νηπιαγωγοί καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με:
Το Δημόσιο Νηπιαγωγείο βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη φάση της διαδρομής του. Η προσχολική αγωγή, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, είναι καθοριστική για τη μετέπειτα μορφωτική πορεία του παιδιού. Γι' αυτό και επιμένουμε στη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Η υποχρεωτικότητα αυτή σε συνδυασμό με την αναβάθμιση και του κοινωνικού ρόλου του νηπιαγωγείου, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, αποφασιστικά το οξύτατο και δυσεπίλυτο πρόβλημα των εργαζομένων γονέων, ενώ ταυτόχρονα, με την εκπόνηση νέων προγραμμάτων, θα καταστεί δυνατή η αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Διεκδικούμε: •Â Â Â Ενιαίο δεκατετράχρονο εκπαιδευτικό σχεδιασμό για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης: Νηπιαγωγείο – Δημοτικό – Γυμνάσιο – Λύκειο. •Â Â Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά ηλικίας 4-6 χρονών, στα Δημόσια Νηπιαγωγεία και επιτέλους πλήρη εφαρμογή των διατάξεων για την υποχρεωτική φοίτηση, έστω, και του ενός έτους. •Â Â Κατοχύρωση και εξειδίκευση του ωραρίου των νηπιαγωγών μετά τη θεσμοθέτησή του με το Ν4115/2013, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν. •Â Â Ανέγερση νέων κτιριακών υποδομών, ικανών να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της προσχολικής αγωγής και όπου υπάρχει η δυνατότητα να ιδρύονται πολυδύναμες μονάδες νηπιαγωγείων. •Â Â Οι Διευθύντριες των Νηπιαγωγείων να επιλέγονται με τα ίδια κριτήρια που επιλέγονται και οι Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων.
      III.           Ειδική Αγωγή Βασική προϋπόθεση για τη σωστή οργάνωση και λειτουργία του τόσο ευαίσθητου τομέα της εκπαίδευσης είναι το να δοθούν όλα τα απαραίτητα κονδύλια ώστε να γίνουν πράξη τα κατάλληλα κτίρια, η δυνατότητα μεταφοράς των μαθητών και ο μόνιμος διορισμός όλου του απαραίτητου προσωπικού (Εκπαιδευτικοί, Ειδικό Εκπαιδευτικό και Βοηθητικό Προσωπικό). Θυμίζουμε, για μια ακόμη φορά, το τραγικό φαινόμενο οι συνάδελφοί μας απόφοιτοι των πανεπιστημιακών σχολών Ειδικής Αγωγής να εργάζονται επί σειρά πολλών ετών ως αναπληρωτές και καμία πρόβλεψη να μην υπάρχει ακόμη και σήμερα, που αναπτύσσεται όλη αυτή η συζήτηση, ώστε να πραγματοποιηθεί διαγωνισμός ΑΣΕΠ για το μόνιμο διορισμό τους στην εκπαίδευση. Από την άλλη η όλο και πιο συρρικνωμένη χρηματοδότηση προς το Δημόσιο Σχολείο καθιστά σχέδια επί χάρτου τις όποιες προτάσεις υπάρχουν στην κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων τόσο σε επίπεδο δομών όσο και σε επίπεδο σχεδιασμού της λειτουργίας της Ειδικής Αγωγής. Διεκδικήσεις :
      IV.           Επιμόρφωση «...Είν' αλήθεια ότι για να μπορέσει κανείς σήμερα να ζήσει και να σταθεί στην κοινωνία, πρέπει να κάνει τη δουλειά του σύμφωνα με τη σημερινή κοινωνική εξέλιξη και τις απαιτήσεις της. Για τούτο είναι ανάγκη ο άνθρωπος οποιοδήποτε επάγγελμα και αν έχει να μην επαναπαύεται στη μόρφωση που μια φορά πήρε, αλλά να παρακολουθεί τη σύγχρονη κίνηση και τυχόν πρόοδο που γίνηκε στο επάγγελμά του... ...Αν δε η αλήθεια αυτή ισχύει για τα επαγγέλματα που χρειάζονται εργασία μόνο μηχανική, μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο απαραίτητο είναι κανείς να παρακολουθεί την πρόοδο, όταν το επάγγελμά του απαιτεί διανοητική εργασία. Ένα τέτοιο επάγγελμα είναι και του δασκάλου... Η μόρφωση που πήρε μια φορά στα Διδασκαλεία, ίσως τότε να ήτανε αρκετή, για σήμερα, όμως, είναι πολύ φτωχή και ανεπαρκής. Μα και αρτιότατη αν ήταν, την πήρε σε τέτοια ηλικία που δεν μπορούσε να εκτιμήσει όλο της το βάθος και την έκταση. Αργότερα, όταν του δόθηκε η ευκαιρία να την εκτιμήσει και να την συμπληρώσει για πολλούς λόγους δεν μπόρεσε να το κάμει... Την ανάγκη αυτή εγκαίρως, ο κλάδος την κατάλαβε, για τούτο ζήτησε επίμονα την επιμόρφωσή του, τη μετεκπαίδευσή του, παρ' όλες τις οικτρές και άθλιες οικονομικές του συνθήκες. ...Με τη μετεκπαίδευση και την επιμόρφωση, καθώς είναι οπλισμένος ο δάσκαλος με την πείρα, ξανοίγει νέους κόσμους, βλέπει μπροστά του καθαρά, οι θεωρίες απλοποιούνται, οι ελλείψεις διορθώνονται, εκτιμά περισσότερο τη δουλειά του, ξέρει τι γυρεύει και πώς θα το πετύχει. ...Δεν είναι ανάγκη να πει κανείς περισσότερα για τα αγαθά αποτελέσματα που έχει η μετεκπαίδευση και η επιμόρφωση αρκεί να συγκρίνει κανείς τις δυο ηλικίες που μαθαίνει. Την παιδική του Διδασκαλείου που χάφτει ό,τι του σερβίρουν και την ώριμη για τη μετεκπαίδευση, που μπαίνει στο κάθετι η κρίση και η λογική για να καταλάβει τι προβλήματα ξανοίγονται μπροστά στο δάσκαλο και που βλέπει, πλέον, καθαρά ό,τι πρωτύτερα ήταν γι' αυτόν σκοτεινό και ακαθόριστο...». (άρθρο Αρ. Ρουχωτά, Προέδρου ΔΟΕ, ΙΟΥΝΙΟΣ 1924).            Από τότε που ιδρύθηκε η Δ.Ο.Ε., από τη δεκαετία του '20, το αίτημα για πανεπιστημιακή μόρφωση και επιμόρφωση στο δάσκαλο ήταν πρώτο στις διεκδικήσεις μας. Απαιτούσαμε και απαιτούμε επιμόρφωση που να συνδέει τη θεωρία με την πράξη, όχι μόνο για να αναβαθμιστεί το σχολείο, αλλά και για να γίνει η μόρφωση υπόθεση ολόκληρου του ελληνικού λαού. Υπογραμμίζουμε, επίσης, ότι το τετράπτυχο: μόρφωση - επιμόρφωση - μεταπτυχιακές σπουδές - μετεκπαίδευση, είναι ένα ενιαίο σύνολο και πρέπει από, επιστημονικής πλευράς, έτσι να αντιμετωπίζεται. Η επιμόρφωση, για μας, δεν είναι διαδικασία που, αυτή καθαυτή επιφέρει αλλαγές στην αίθουσα διδασκαλίας, όσο στρατηγική που προωθεί στα σχολεία ένα περιβάλλον και μια νοοτροπία εργασίας που ευνοεί και διευκολύνει την εκπαιδευτική αλλαγή. Μακροπρόθεσμος στόχος της επιμόρφωσης, είναι η αλλαγή του «πολιτισμού της καθημερινότητας» του σχολείου. Την τελευταία εικοσαετία τα επιμορφωτικά προγράμματα ήταν σχεδόν ανύπαρκτα για τους εκπαιδευτικούς. Όσα, δε, υλοποιούνταν ήταν προσαρμοσμένα, κυρίως, στα επίπεδα ενδιαφέροντος εκείνων που τα υλοποιούσαν και όχι των εκπαιδευτικών. Δεν ήταν, δε, λίγες οι περιπτώσεις που ήταν κακής ποιότητας. Είναι  εδραιωμένη η πεποίθηση στον εκπαιδευτικό κόσμο ότι τα προγράμματα γίνονταν κυρίως για να απορροφηθούν τα κοινοτικά κονδύλια τα οποία εξαντλούσαν τις χρηματοδοτήσεις στο επίπεδο των επιμορφωτών, χωρίς να έχει προβλεφθεί έστω και η ελάχιστη αποζημίωση για τους επιμορφούμενους οι οποίοι με τεράστιο κόστος (οικονομικό, προσωπικό, οικογενειακό) γέμιζαν τις αίθουσες, προσδοκώντας σε κάτι το ουσιαστικό, το οποίο δεν έπαιρναν. Διεκδικούμε:
         V.Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Ο εκπαιδευτικός του δημόσιου σχολείου (εργασιακά–επαγγελματικά)            i.           Κάλυψη οργανικών κενών και εργασιακά δικαιώματα αναπληρωτών
         ii.           Ασφαλιστικά
       iii.           Πειθαρχικό δίκαιο Διεκδικούμε:
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ Η εισήγηση για το πρόγραμμα δράσης της συνδικαλιστικής χρονιάς 2015-16, θα αποσταλεί με την οριστική ημερήσια διάταξη, αφού λάβουμε υπόψη μας τις εξελίξεις της περιόδου εκείνης. |
||
Τελευταία Ενημέρωση στις Τετάρτη, 01 Ιανουάριος 1000 02:00 |